واقعاً که رفتار بعضی سیاستمداران و نمایندگان عرصه دیپلماسی و پیشقراولان روابط فرهنگی و ورزشی و اقتصادی و غیره در رابطه با مشوقان و پشتیبانان عوامل تروریستی مایه تعجب است زیرا به گونه ایست که گویی هیچ اتفاقی نیفتاده و هیچ جرمی به وسیله ایشان رخ نداده یا اگر رخ داده ظاهراً آنقدر مهم نیست که به مراوده های دوستی صدمه ای بزند و یا قراردادهای بازرگانی و ارتباطات نزاکتی و خوش و بش های روز مره و یا هفتگی را تحت الشعاع قرار دهد .درعین حالی گاه گاهی برای خالی نبودن عریضه به کنایه و اشاره جوری که کسی زیاد متوجه نشود و به گوشه قبای ایشان برخورد نکند مطالبی گفته می شود .در عین حال که آمریکا و اسراییل را که از دور به عنوان معاونین تحریک شده و تطمیع شده جرم مشغول کمکهای سیاسی و نظامی و تدارکاتی می باشند همه جور مورد هجمه های تبلیغاتی قرار می دهیم ولی حاضر نیستیم درصدی از آن هجمه هارا متوجه بنیانگزاران و حامیان ایدیولوژیکی و مالی و تبلیغاتی ایشان که درضمن محکمترین جای پای آمریکا و اسراییل هم هستند ،کنیم و اسمی از ایشان به عنوان مجرم ببریم ، حتی با رابطه و  رفت و آمد با ایشان ناخوداگاه با عث توجیه وجه ی ایشان و تقویت بنیه ی زورگوییشان و در ضمن تضعیف جبه ی مخالفانشان هم که اغلب شیعیان و گروههای ضد امپریالیستی و ضد دیکتاتوری می باشند ،می شویم .                

هر خوش وبش و رابطه حسنه ای که با ایشان برقرار کنیم مثل تیری است که به قلب ستمدیدگانشان می زنیم و خشم خدا و ملایکش را برعلیه خود برمی انگیزیم وسنگری از سنگرهای حق گویان و عدالت جویان را به ستمکاران و جنایت پیشه گان تحویل می دهیم .زیرا ایشان روابط خوب با مارا مایه ی دهنکجی به مخالفانشان قرار می دهند  که مصداق بارز آن رابطه با ترکیه و عرستان است که هردو از بنیانگزاران و پشتیبانان گروههای تروریستی ی ضد بشری می باشند .و نیز در سرکوب مخالفان داخلی شان ازهیچ جنایتی پرهیز نمی کنند.امیدوارم هنوز چوب این حکومتهای جنایتکار را بطورمستقیم نخورده ایم بشناسیمشان و  با توکل به خدا اقدامات لازم را دردفعشان به عمل آوریم .